Śląski Rembrandt we Wrocławiu
Michael Leopold Willmann kojarzony jest przede wszystkim ze sztuką śląską i to tutaj powstało najwięcej jego dzieł. Jednak obrazy Willmanna znajdziemy także w wielu innych miejscach w Europie, w tym także i w Pradze: na przykład na wystawie prezentującej barokowe malarstwo w Pałacu Schwarzenbergów, w Galerii Narodowej, w której wystawiany jest obraz „Czternastu Świętych Wspomożycieli”, czy wreszcie w jednym z bocznych ołtarzy, w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w strahovskim klasztorze Norbertanów.
W Polsce największą kolekcją dzieł barokowego mistrza, czasami nazywanego śląskim Rembrandtem, poszczycić się może wrocławskie Muzeum Narodowe. W posiadaniu placówki jest obecnie 40 „willmannów”, a pod koniec grudnia z Warszawy przybyło kolejnych siedem. Na razie to depozyt, ale są szanse, że pozostaną we Wrocławiu na stałe.
Dla miłośników sztuki każde spotkanie z Willmannem jest dużym przeżyciem. Muzeum Narodowe, gdy tylko otrzymało przesyłkę z Warszawy, postanowiło podzielić się radosnym wydarzeniem i w świeżo wyremontowanym Pawilonie Czterech Kopuł wystawiło wszystkie siedem przybyłych do stolicy Śląska dzieł mistrza: trzy ogromne płótna ze scenami Drogi Krzyżowej, pejzaż Powołanie Mateusza, idylliczny Pocałunek Józefa, realistycznie przedstawione Męczeństwo św. Barbary oraz wizerunek Świętego Mikołaja.
Prezentacje obrazów zaplanowano na zaledwie trzy styczniowe dni (6, 9 oraz 10 stycznia). Nic więc dziwnego, że cieszyła się sporym zainteresowaniem wrocławian i turystów, którzy tłumnie ją odwiedzali. Taka okazja nie wiadomo, kiedy powtórzy się ponownie. Dyrekcja Muzeum Narodowego nie chce chować willmannów do magazynu, ale póki co, przynajmniej przez kilka miesięcy, nie będzie ponownej możliwości ich podziwiania. Pozostaje więc zachwycanie się dotychczasowymi ekspozycjami, bo dzieła Willmanna są wystawiane w muzeum na wystawie poświęconej sztuce śląskiej, a także na zamku w Brzegu oraz (od ubiegłego roku) w salach zamku Książ koło Wałbrzycha.
